کاربرد GPS در آبیاری و زهکشی

•زهكشی

فرآیند خارج كردن آب سطحی اضافی و مدیریت سفره آب زیرزمینی كم عمق از طریق نگه داشت و دفع آب و مدیریت كیفیت آب برای رسیدن به منافع دلخواه اقتصادی و اجتماعی است، در حالی كه محیط زیست نیز حفظ شود.

•زهكشی در گذشته‌های نزدیك

زهكشی زیرزمینی به شیوهٔ امروزی اولین بار در سال 1810 میلادی در انگلستان به كار گرفته شد و بتدریج به سایر نقاط اروپا رفت. با اختراع تنبوشه ساز سفالی (1840)، روند توسعه زهكشی در اروپا تسریع شد.

زهكشی در اوایل دهه 1960،‌ با پیدایش لوله پلاستیكی با دیواره صاف و نازك، سپس با ابداع لوله‌های كنگره‌دار شتاب قابل ملاحظه‌ای یافت. در حوالی سال 1970 استفاده از ماشین‌های زهكشی آغاز شد و شتاب بیشتری به توسعه زهكشی زیرزمینی داد. كاربرد فرستنده و گیرنده‌های لیزری، دقت در كنترل نصب زهكش‌ها را افزایش داد.

•زهكشی در ایران

احداث اولین شبكه‌های نوین آبیاری و زهكشی در دهه 1310 در جنوب كشور صورت گرفت و اولین زهكش روباز با استفاده از ماشین در حوالی سال 1335 در شاوور خوزستان ساخته شد. در سال‌های 1341 و 1342 اولین شبكه زهكشی زیرزمینی با استفاده از لوله‌های سفالی در دانشكده كشاورزی دانشگاه جندی شاپور (شهید چمران) واقع در ملّاثانی (رامین) اهواز در وسعتی حدود 500 هكتار با نیروی كارگری به اجرا در آمد.

در همین سال‌ها بود كه اولین ماشین زهكشی وارد كشور شد. اولین طرح بزرگ زهكشی به وسعت 11000 هكتار در هفت تپه به اجرا درآمد. سپس زهكشی اراضی شركت كشت و صنعت كارون و همزمان با آن زهكشی اراضی آبخور سد وشمگیر در گرگان آغاز شد. دشت‌های مغان، دالكی در بوشهر،‌ زابل، میان‌آب، بهبهان، طرح‌های هفت‌گانه توسعه نیشكر در خوزستان از جمله طرح‌های بزرگ دیگری هستند كه اجرای آنها به اتمام رسیده است.